Ασφάλεια ενυπόθηκου δανείου – Οι Ασφαλίσεις πυρός στην πράξη…
Η ασφάλιση περιουσιακών στοιχείων από τις τράπεζες μπορεί να κρύβει πολλές παγίδες για τους ασφαλισμένους καταναλωτές και γι’ αυτό πρέπει να δείξουμε ιδιαίτερη προσοχή σε πολλά σημεία. Ας πάρουμε ένα συγκεκριμένο παράδειγμα στεγαστικού δανείου:
Ως προς το κεφάλαιο κάλυψης, τους όρους και τις εξαιρέσεις:
Το σωστό ποσό για την ασφάλιση του διαμερίσματος, ως οικοδομής, είναι η κατασκευαστική του αξία, δηλαδή τα €130.000.
Οι τράπεζες όμως, ασφαλίζουν συνήθως τον πιστωτικό τους κίνδυνο, δηλαδή το ποσό του δανείου που χορηγούν (ή και ένα επιπλέον ποσοστό περίπου 10 %), ασφαλίζουν δηλαδή ποσό από €60.000 έως €70.000.
Αν λοιπόν η τράπεζα ασφαλίσει ποσό π.χ. €65.000, τότε, σε περίπτωση ολικής ζημιάς, η τράπεζα θα λάβει από την ασφαλιστική εταιρεία το ποσό των €60.000 και το υπόλοιπο θα το λάβει ο ασφαλισμένος, δηλαδή €5.000.
Δηλαδή μετά τη ζημιά, η τράπεζα θα έχει εξοφληθεί, αλλά ο ασφαλισμένος: α) δεν θα έχει σπίτι και β) θα έχει μόνο €5.000 στα χέρια του, ενώ για την ανακατασκευή του διαμερίσματος χρειάζεται €130.000. Πρέπει δηλαδή να δανειστεί (ή να βάλει ο ίδιος) €125.000!
Αντίθετα, αν το διαμέρισμα είχε ασφαλιστεί στη σωστή αξία των €130.000, τότε η τράπεζα θα είχε πάρει τα €60.000 και ο ασφαλισμένος θα είχε στα χέρια του €70.000, δηλαδή θα χρειαζόταν να δανειστεί (ή να βάλει ο ίδιος) €60.000, ποσό ίσο με τον αρχικό δανεισμό του.
Στο ίδιο παράδειγμα, αν το δάνειο που είχε λάβει ο δανειολήπτης ήταν π.χ. €180.000 και η τράπεζα τον είχε ασφαλίσει για ποσό π.χ. €200.000, στην περίπτωση την ολικής ζημιάς, η ασφαλιστική εταιρεία δεν νομιμοποιείται να καταβάλει ποσό μεγαλύτερο της κατασκευαστικής αξίας (δηλαδή των €130.000) που απαιτείται για την αποκατάσταση της ζημιάς, ακόμα και αν ο ασφαλισμένος πλήρωνε ασφάλιστρα για €200.000.
Δηλαδή, μετά τη ζημιά, η τράπεζα θα εισπράξει €130.000, έναντι του δανείου και ο ασφαλισμένος: α) δεν θα έχει σπίτι και β) θα συνεχίζει να χρωστάει στην τράπεζα €50.000! Σε κάθε περίπτωση, ο καταναλωτής-δανειολήπτης θα πρέπει να ζητά την ασφάλιση της οικοδομής της κατοικίας του για την κατασκευαστική της αξία, γιατί σε κάθε άλλη περίπτωση βγαίνει χαμένος ο ίδιος.
Ως προς του καλυπτόμενους κινδύνους
Οι τράπεζες ζητούν την ασφάλιση της κατοικίας έναντι συγκεκριμένων κινδύνων, που συνήθως είναι φωτιά, κεραυνός, έκρηξη και σεισμός. Όπως όμως γνωρίζουμε, τα ασφαλιστήρια δεν καλύπτουν αόριστα το γεγονός της καταστροφής, π.χ. από φωτιά, αλλά καλύπτουν ή εξαιρούν τις αιτίες από τις οποίες προέρχεται η φωτιά. Για παράδειγμα, σε ένα ασφαλιστήριο κατοικίας, μπορεί να καλύπτεται η φωτιά από παρακείμενο δάσος, αλλά να εξαιρείται η φωτιά απο τρομοκρατική ενέργεια ή να καλύπτεται η φωτιά από βραχυκύκλωμα και να εξαιρείται ή φωτιά από σεισμό.
Συνεπώς, όταν κατά την εκταμίευση του δανείου συμφωνούμε με την τράπεζα στην ασφάλιση της κατοικίας μας, θα πρέπει να γνωρίζουμε επακριβώς για ποιους κινδύνους και για ποιες αιτίες είμαστε ασφαλισμένοι και για ποιες όχι. Σε αντίθετη περίπτωση μπορεί, μετά από μια ολική ζημιά που δεν καλύπτεται, να βρεθούμε: α) χωρίς σπίτι και β) να χρωστάμε το σύνολο του δανείου στην τράπεζα, παρά το ότι νομίζαμε ότι το σπίτι ήταν ασφαλισμένο από την τράπεζα!
Το ίδιο ισχύει και για το περιεχόμενο του σπιτιού μας, το οποίο σπανίως ασφαλίζεται από την τράπεζα, εκτός αν το ζητήσει ο δανειολήπτης.
Ο Ασφαλιστικός σας Σύμβουλος πριν συναφθεί η ασφάλεια ενυπόθηκου δανείου οφείλει κατά την προσυμβατική διαδικασία βάσει του ν.2496/97 *:
– Να επισκεφθεί τον χώρο σας
– Να σας επισημάνει τους όρους και τις εξαιρέσεις του ασφαλιστήριου σε σχέση με τις ιδιαιτερότητες του χώρου σας
– Να περιγράψει, μέσω της έκθεσης που θα ετοιμάσει, σωστά τον κίνδυνο στην Ασφαλιστική Εταιρία και όχι να στείλει μόνο την αίτηση με τα minimum στοιχεία αυτής, όπως συνηθίζεται…
Η έκθεση περιλαμβάνει όλα εκείνα τα στοιχεία που πρέπει να γνωρίζει η Ασφαλιστική για την αποδοχή του κινδύνου και μόνο μέσω αυτής:
– Δένεται το νομοθετικό και το τεχνικό κομμάτι της σύμβασης.
– Γνωρίζει ο πελάτης εξαρχής σε τι καλύπτεται ή δεν καλύπτεται ή πως καλύπτεται.
– Εξασφαλίζεται άμεσα η αποζημίωση στον πελάτη.
– Αποφεύγονται οι παρανοήσεις και τα δικαστήρια.
Τέλος, ας μην ξεχνάτε ότι ο Ασφαλιστικό σας Σύμβουλος γνωρίζοντας καλά τον κίνδυνο, είναι μαζί σας και στην ανάληψη του κινδύνου και στην διαχείρισή του με ένα τηλέφωνο μόνο, και όχι μέσα από call centers με συγκεκριμένα ωράρια λειτουργίας!
*Ρυθμίζει δικαιώματα και υποχρεώσεις Ασφαλιστικών εταιρειών και Ασφαλισμένων με εμπλοκή του Ασφαλιστικού Διαμεσολαβητή κατά το προσυμβατικό στάδιο και καθ’ όλη την διάρκεια της σύμβασης.
Για να διαβάσετε την εγκύκλιο που έχει αποσταλεί από την ΤτΕ στα Τραπεζικά Ιδρύματα πατήστε εδώ
